دغدغه دکتر میرمحمدی برای خدمت به قشر محروم
فقدان برادر عزیزم مرحوم دکتر سیدمحمد میرمحمدی، غم جانکاه و درد تسکین نیافتنی است. فقدان این مدیر دلسوز و زحمتکش نظام مقدس جمهوری اسلامی، بیش از پیش بر قلب دوستان و ارادتمندان وی سنگینی می‌کند.
شاید هیچ گاه در مخیله اینجانب نمی‌گنجید که روزی بخواهم سطوری چند به یاد آن عزیز سفر کرده مرقوم کنم در حالی که دکتر میرمحمدی رخت از جهان بربسته است .
وقتی که دفتر دوستی و همکاری چهل ساله ام با آن مرحوم را ورق می زنم می توانم با قاطعیت شهادت بدهم که دکتر میرمحمدی نه تنها معتقد و دوستدار ولایت فقیه بود، بلکه بر اساس اصول اعتقادی و مبانی مذهبی و ایدئولوژیک خود، اطاعت از رهبری را چه در زمان حضرت امام(ره) و چه در زمان مقام معظم رهبری واجب و لازم می دانست.
دکتر میرمحمدی را بایستی از تبار همان راست قامتانی دانست که شهید بهشتی به درستی از آنان یاد کرده بود. راست قامتی که در تمام زندگی خود، با زر و زور و تزویر به مبارزه پرداخت و دراین راه از سرزنش سرزنش گران نهراسید و به اقبال دو روزه ی دنیا نیز دل نبست.
صداقت آن مرحوم و صراحت همراه با قاطعیت ایشان زبانزد خاص و عام بود. یعنی نمی شد مقوله و موضوعی در پیشگاه وی طرح و بحث شود و آن مرحوم عقیده باطنی خود را درباره آن به درستی و خلوص بیان نکند.
مرحوم دکتر میرمحمدی اهل مجامله نبود. هیچ گاه خود را اسیر وابستگی های حزبی و جناحی نکرد و همواره آنچه حق و به صلاح نظام و در مسیر تبعیت از رهبری بود را سرلوحه قرار داد و برای اعتقاداتش نیز جانانه می‌جنگید و به جرات می توان گفت که برای اعتقادات خود نیز هماره هزینه هایی می پرداخت.
اگر بخواهیم در دو جمله تمام نظام فکری دکتر میرمحمدی را بیان کنیم بایستی بگوییم نخست، مخالفت با اقتصاد لیبرالی و دیگری حمایت از محرومین و مستضعفین، شاکله و شالوده اصلی تمام نظام فکری، اجرایی و عقیدتی آن مرحوم را تشکیل می داد .
شاید بتوان گفت که در اصل، آن مرحوم با اقتصاد لیبرالی نیز به خاطر حمایت از محرومین مخالفت می کرد چرا که معتقد بود در صورت تسلط اقتصاد جنگلی و اقتصاد یله و رها، آن قشری که ضربه و لطمه می بیند و استخوان هایشان خرد خواهد شد همان محرومین و مستضعفانی هستند که به حق امام راحل آنان را ولی نعمتان انقلاب نامید.
در تمام این سالیان آشنایی و رفاقت دیرینه با آن مرحوم، همواره یکی از دغدغه های دکتر میرمحمدی، خدمت رسانی به قشر محروم بود و از همین رو، مدام در حال تدارک طرح ها و برنامه هایی بود که با اجرای آنها بتواند یاری رسان قشر محروم و بی یار انقلاب باشد. از ایجاد و تاسیس بنگاه های زود بازده گرفته تا تشکیل تعاونی ها و در دیگر سو، کارآ کردن نظام اداری و خدماتی کشور، همه و همه یک هدف اصلی داشت و آن هم یاری رساندن به طبقه محروم جامعه. طبقه ای که به عقیده دکتر میرمحمدی، صدایشان به سختی شنیده می شود و او ، خود و دیگران را مدام سفارش به شنیدن صدای ولی نعمتان انقلاب می کرد.
همچنان بسیار غمگین و اندوهگینم که در فقدان این یار دیرین رهبری و دوست و همکار شریفم قلم فرسایی کرده و یقین دارم که این چند سطر حق مطلب را ادا نکرده و توان به تصویر کشیدن چهره واقعی آن مرحوم و شمایی گزارش گونه از زندگانی پر از خدمت و ایثار و جهاد ایشان را ندارد ،اما به دلیل محدودیت رسانه ها به همین وجیزه اکتفا می کنم و برای روح آن مرحوم آرزوی علو درجات و همنشینی با جد شهیدش ابا عبدالله الحسین(ع) را دارم.
