ضرورت اجتناب از سیاستگذاری‌های جزیره‌ای در حوزه صنعت
به گزارش بیدنا به نقل از روابط عمومی شرکت صنعتی بهپاک، برنامه زنده «رویش» میزبان مهندس امیرحمزه توسلی، عضو هیئت مدیره انجمن صنفی روغنکشی ایران و مدیرعامل شرکت صنعتی بهپاک بود و با حضور او گفتگوی ویژه‌ای در خصوص فرصت‌ها و چالش‌های صنعت روغنکشی ایران انجام شد.
بر اساس این خبر، برنامه «رویش» با محوریت مهارت در زمینه کشاورزی، باغداری، دامپروری، شیلات، مراتع و جنگل‌ها دارای بخش‌های پزشکی و سلامت، مهارتی و آموزشی، کشاورزی و دامداری در دنیا، بازار، گردشگری و اکوتوریسم است که از شبکه آموزش به صورت زنده پخش می‌شود.
با درنظر گرفتن اینکه عقب‌ماندگی شدید در تولید دانه‌های روغنی و وابستگی حدود ۹۰ درصدی آن، امنیت غذایی کشور را مورد تهدید جدی قرار داده و هر ساله این واردات به دلیل افزایش مصرف سرانه و ازدیاد جمعیت بیشتر می‌شود و نیز با توجه به این مطلب که وابستگی شدید صنعت دام و بویژه طیور به کنجاله دانه‌های روغنی وارداتی، تأمین پروتئین مورد نیاز جامعه را دچار مخاطره و نا اطمینانی می‌کند، در این قسمت از «رویش» ضرورت و اهمیت دانه‌های روغنی، وضعیت کارخانه‌های روغنکشی، میزان واردات و مصرف داخلی، میزان وابستگی و ارزبری کشور، تعرفه واردات، موانع و مشکلات کارخانه های روغنکشی و راهکارهای برون رفت و مواردی از این دست با حضور حمزه توسلی تحلیل و بررسی شد.
توسلی در ابتدای این برنامه گفت: صنعت روغنکشی به عنوان یکی از ریشه‌دارترین صنایع کشور، قدمتی ۶۰ ساله دارد و از سال ۱۳۱۷ ، ایران با ورود به حوزه صنعت روغن نباتی و جامد فعالیت خود را در این عرصه آغاز کرد؛ در دهه ۴۰ فعالیت در این زمینه گسترش بیشتری یافت و تصمیم گرفته شد کشت دانه‌های روغنی که در ابتدا با کشت پنبه بود آغاز شود.
عضو هیئت مدیره انجمن صنفی روغن کشی ایران و مدیرعامل شرکت صنعتی بهپاک در ادامه افزود: در آن زمان، حدود ۸۰درصد نیاز داخلی کشور با بهره مندی از کشت دانه های روغنی پاسخ داده می شد اما در سال ۷۸ این رقم به کمتر از ۱۰ درصد کاهش یابد.
وی در همین رابطه تصریح کرد: رشد جمعیت کشور، افزایش میزان تقاضا، عدم موفقیت در زیرکشت بردن دانه های روغنی و بهره مند نشدن از تکنولوژی های نوین این صنعت، موجب افول صنعت روغنکشی کشور در دهه های اخیر شد که با افزایش میزان واردات این محصول همراه بود.
توسلی حمایت ویژه از کشاورزان را به عنوان یکی از اصول مهم در پیشبرد اهداف کلان در این عرصه عنوان کرد و گفت: متاسفانه طی سال های گذشته برای برون رفت از وابستگی، فعالیت و تحقیقات علمی در حوزه کشاورزی در راستای زیرکشت بردن زمین های کشاورزی در شرایطی که آسیبی به محیط زیست وارد نشود مغفول ماند.
عضو هیئت مدیره انجمن صنفی روغن کشی ایران اظهارداشت: همه موارد فوق موجب شد که صنعت روغنکشی ایران به عنوان صنعتی وابسته فعالیت کند به طوری که می‌توان ادعا کرد امروز حداقل ۹۰درصد نیاز داخلی کشور به واسطه واردات تامین می شود.
وی با بیان اینکه هم اکنون ۲۵کارخانه روغنکشی با ظرفیت سالانه بالغ بر ۵/۵ میلیون تن در سطح کشور وجود دارد، ابراز داشت: از این بین حدود ۲۲ کارخانه آن فعال هستند به طوری که در سال ۹۹ حدود ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تن در کشور محصول تولید شد، در شرایطی که این رقم در سال ۹۷ برابر با ۳ میلیون تن بود.
وی در ادامه به علل سیر نزولی تولید محصولات در صنعت روغن کشی پرداخت و گفت: کاهش تولید محصولات در صنعت روغن کشی از سال ۹۷ تاکنون می تواند علل مختلفی داشته باشد اما یکی از اصلی‌ترین آنها نبود ارز و تشدید تحریم‌های ظالمانه بر کشور است که چالش هایی را برای تولیدکنندگان در مسیر تولید ایجاد کرده است، البته شیوع ویروس کرونا نیز به میزانی بر حاکم شدن این شرایط دامن زده است.
به گفته مدیرعامل شرکت صنعتی بهپاک، شرایط حاکم بر کشور موجب شد واردات مواد اولیه و محصولات به سختی و دشواری صورت گیرد و نتیجه آن کاهش میزان تولید محصولات در این حوزه شد.
توسلی با انتقاد از اتخاذ سیاست های جزیره ای در بخش های مختلف مدیریتی کشور، افزود: متاسفانه در حوزه مدیریت، تصمیم گیری ها به صورت جزیره ای صورت می گیرد و این امر موجب شد کشور و صنعت در کنار تحریم های ظالمانه بیگانگان از خود تحریمی نیز متضرر شود؛ امید است دولت سیزدهم به خصوص وزارت جهاد کشاورزی در بهره مندی از همه ظرفیت های موجود در این صنعت تلاش ویژه و مستمری داشته باشد.
وی یادآور شد: سوال این است که آیا کشور برای واردات باید به سمت دانه های روغنی برود؟ یا مستقیما روغن یا کنجاله وارد کند؟ در پاسخ به این پرسش باید گفت با در نظرگرفتن ظرفیت و پتانسیل کارخانجات مادر کشور و امکان تولید بالغ بر ۵ میلیون تن روغن می توان ادعا کرد با واردات دانه های روغنی به عنوان محور اصلی این صنعت علاوه بر اینکه امکان عرضه کنجاله مورد نیاز دام و طیور فراهم می شود، روغن خام نیز به شرکت‌های تصفیه روغن عرضه خواهد شد و از این طریق پروتئین مورد نیاز انسانی تامین و به عنوان جایگزین مناسب گوشت درکشور کنیم عرضه می‌شود.
