علاج عبور از مشکلات، وحدت و مشارکت درون گروهی است
در ایام فرخنده ماه ربیع الاول و هفته وحدت به سر بردیم و چند روز گذشته نیز سال‌روز ولادت پیامبر عظیم‌الشأن‌مان حضرت محمد(ص) و امام جعفر صادق(ع) را پشت سر گذاشتیم که منادی رحمت و مهربانی و نیز وحدت در جهان بودند.
هم‌او که تاریخ بشریت را به نور هدایت خویش روشن نموده است. همان پیامبری که در برابر تمام ناملایمات ایستاد و با الهام از فرامین الهی ذره‌ای در هدایت مردم درنگ نکرد.
همچنان که در سوره هود، آیه ۱۱۲ می خوانیم:
« پس تو چنان که مأموری استقامت و پایداری کن و کسی که با همراهی تو به خدا رجوع کند نیز پایدار باشد.» در این میان یکی از مهمترین اصول و ارزشهای مورد تأکید پیامبر مهربانی‌ها وحدت امت اسلامی و همبستگی در برابر دشمنان مشترک در پرتو این وحدت بوده است. از نخستین اقدامات حضرت محمد مصطفی(ص)
بعد تشکیل حکومت در مدینه، ایجاد و تقویت روحیه وحدت و یگانگی در میان مسلمانان و مشارکت آنان بود.
با این اوصاف یکی از ضروری ترین اقدامات در این ایام و شرایط دشواری که بر کشورمان حاکم است، اهمیت تقویت وحدت ملی به تأسی از آن بزرگوار است. در حقیقت در شرایط حاضر می‌توان وحدت را نوعی نزدیکی و ایجاد فضاهای سالم برای گفتگو و در صورت امکان نزدیک شدن به دیدگاه‌های مقابل و مقابله با تفرقه افکنی بیگانگان تعریف کرد. به عبارت دیگر وحدت به معنای آن است که اعضای جامعه بر سر اعتقادات و ارزشهای مشترک تفاهم و همکاری داشته و فعالیت‌های خود را در همبستگی و پیوند متقابل در جهت رسیدن به اهداف مشترک انجام دهند.
اصولا لازمه پیشرفت هر جامعه‌ای را باید وحدت ملی دانست و همین امر یکی از مهمترین مؤلفه‌های توسعه هر کشوری قلمداد می‌شود. وحدت ملی امکان رشد استعدادها و قابلیت‌های افراد و گروه‌های مختلف جامعه را در پی خواهد داشت. اهمیت این موضوع چنان است که بارها در آیات قرآن و احادیث نبوی به شیوه‌های مختلف بیان شده است و آیه
«واعتصموا بحبل الله جمیعا و لاتفرقوا» از جمله معروف‌ترین این آیات است. ما در طول دوران مختلف انقلاب اسلامی شاهد بروز و ظهور وحدت ملی در عرصه‌های مختلف بوده ایم که بارزترین آن را می‌توان در تجربه هشت سال دفاع مقدس جستجو کرد. در این دوران علاوه بر مقوله جنگ، کشور ما با تحریم‌های گوناگونی در عرصه‌های مختلف نیز روبرو بود. با این حال، ملت ایران در سایه انسجام و وحدت و با تلاش و فعالیت مضاعف در عرصه های مختلف نظامی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و تکیه بر توان داخلی، توانست از این برهه سربلند عبور کند.
امروز نیز کشور و مردم ما شرایط سختی را تحمل می‌کنند که اگرچه با شرایط دوران جنگ قابل مقایسه نیست، اما مشکلاتی در کشور ایجاد شده که در سال‌های گذشته مشابه آن را ندیده‌ایم. با این حال تجربه هشت ساله جنگ و همبستگی مردم ما در آن سالها، می‌تواند راهگشای مشکلات پیش روی کشور باشد.
نکته مهمی که باید به آن توجه کرد این موضوع است که اگرچه در کلام بزرگان ما و همچنین نظریات برنامه ریزی توسعه تأکید زیادی بر ضرورت نقش وحدت ملی در پیشبرد اهداف جامعه و توسعه پذیری شده است،
اما این مقوله در حال حاضر با موانع و چالش‌های زیادی روبروست. از جمله این چالش‌ها می توان به توزیع ناعادلانه ثروت در سیستم اقتصادی کشور اشاره کرد. همچنین ضعف مدیریتی و کارشناسی نیز مانعی در برابر تقویت وحدمت ملی یک کشور به حساب می‌آید.
از سوی دیگر وضعیت اقتصادی کشور به گونه‌ای است که سبب شده تا وحدت ملی در کشور تضعیف شود.
یکی از مهمترین چالش‌های ما در این زمینه عدم مشارکت صحیح مردم در این بخش می‌باشد و لازم است در این حوزه تصمیمات درستی اتخاذ گردد که در حال حاضر موضوع بازار سرمایه و تولید از اولویت های اصلی در این زمینه است.
رهبر معظم انقلاب(مدظله) در بیانات اخیر خود نیز فرمودند: باید علاج کار را در داخل پیدا کرد و این امر نیازمند تحرّک بیشتر مسئولین است.
ما نیز به تأسی از دستورات دین مبین اسلام و آنچه که از قرآن و رفتار ائمه اطهار(علیهم السلام) به ما رسیده است، باید علاوه بر درک صحیح از شرایط کنونی و بهره مندی از راه‌کارهای موثر برای برون رفت از چالش‌های موجود، باید فضای گفت و گو و نقد را بیش از پیش فراهم کنیم. زیرا هستند افراد و مجموعه‌های هم‌گروهی که می‌توانند یاری رسان ما باشند برای تحقق اهداف و برنامه ریزی های از پیش تعیین شده.
