عظمتِ ایثار شهدا را در یادها زنده نگه داریم

علیرضا فاطمی متولد فروردین ماه ۱۳۴۳ ارومیه است، او دکتری مدیریت مالی و در حال حاضر عضو هیئت مدیره و معاون مالی اقتصادی و منابع انسانی گروه توسعه صنایع بهشهر است. به بهانه هفته دفاع مقدس به سراغ او رفتیم که شرح آن پیش روی شماست:

چه سالی به جبهه اعزام شدید و چند سال داشتید؟

پیش از هر سخنی فرار رسیدن هفته دفاع مقدس را به همه مردم کشورم و دلاوران ۸ سال دفاع مقدس، شهدای عظیم الشان، جانبازان و ایثارگران و رهبر عزیزمان تبریک و تهنیت عرض می نمایم.
در پاسخ به پرسش شما باید عرض کنم بنده قبل از شروع جنگ و اعزام به جبهه در سال های ۵۸ و ۵۹ در منطقه کردستان و آذربایجان غربی به مدت طولانی و به دفعات با عوامل خود فروخته در منطقه در جهت صیانت از کیان کشور و انقلاب با احزاب کومله و دموکرات درگیر بودم تا اینکه با شروع جنگ برای اولین بار در پاییز سال ۱۳۶۰ در جبهه غرب و در منطقه گیلانغرب و در جبهه بانسیران افتخار حضور پیدا کردم و در عملیات مطللع الفجر که با فتح شیاکوه به فرماندهی شهید حاج یدالله کلهر منجر شد در سن ۱۷ سالگی شرکت کردم.

در چه عملیات هایی شرکت داشتید و در کدام عملیات به فیض جانبازی نائل شدید؟

بنده این افتخار را داشتم که بصورت متناوب طی سال های ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۵ در جبهه جنوب، غرب، کردستان و عملیات برون مرزی در داخل خاک عراق حضور پیدا کنم. در این مدت در عملیات های مطلع الفجر، بیت المقدس، رمضان، خیبر( جزایر مجنون)، فتح ۴ و عملیات برون مرزی با نیروهای اتحادیه میهنی کردستان زیر نظر قرارگاه رمضان حضور داشتم.
قبل از اینکه به بخش دوم پرسش شما پاسخ دهم باید بگویم که در مقابل فداکاری و ایثارگری رزمندگان اسلام نمی توانم خودم را جانباز بنامم و خود را کوچک تر از همه انها می دانم اما بواسطه سوال شما باید عرض کنم بنده یکبار در مرحله سوم عملیات رمضان در منطقه شلمچه و با دیگر در عملیات خیبر جانباز شدم.

حضرتعالی با کدامیک از فرماندهان دوران جنگ همرزم بوده اید و یکی از خاطرات خود را با این عزیزان بفرمایید.

بنده عمدتا در لشگر عاشورا و یا در تیپ های تابعه آن افتخار حضور داشتم که سرداران شهید بزرگی مثل مهدی و حمید باکری، شهید علی اکبر کاملی، بردران شهید خجسته مقال، سردار شهید سید حجت کبیری و بسیاری از رزمندگان و عزیزانی که همگی برای خود نمونه های تهذیب نفس، ایثار و اخلاق جوانمردانه بودند را در طول دوران جنگ این سعادت را داشتم که بتوانم در کنارشان حضور داشته باشم.
دوران جنگ سراسر خاطره است و صدها جلد کتاب و خاطره از آن روحیات گرم و صمیمی، مناجات های عارفانه، گذشت و ایثار و شجاعت رزمندگان نوشته شده است؛ در مرحله دوم عملیات رمضان در مجاورت پاسگاه زید تعداد زیادی از بچه های ما فراتر از محدوده عملیاتی خود پیش رفته بودند که اطلاع کسب کردیم که یک لشگر از نیروهای زرهی عراق آماده پاتک در مقابل آنها بودند؛ ارتباط بی سیم هم قطع شده بود تصمیم گرفته شد چند نفر از بچه های لشگر بصورت داوطلبانه به جلوی خاکریزهای پاسگاه زید در مجاورت کانال ماهی بروند و نیروها را هرچه سریعتر به عقب هدایت کنند. زمان بسیار کم بود که ناگهان آقا مهدی باکری علیرغم منع فرماندهان و همچنین دستی که تیر خورده بود سوار بر جیپ فرماندهی به همراه دو نفر دیگر شخصا به سمت خط مورد پاتک تانک های T77 دشمن که در نزدیک به محاصره و اسارت بچه های ما بود حرکت کرد و سریعا بچه ها را مطلع و به عقب برگرداند و در حین بازگشت هم تا آنجایی که می توانست مجروحان را سوار جیپ کرد. این حرکت شجاعانه آقا مهدی باکری در کمتر از نیم ساعت در محدوده عملیاتی حدود ۲ کیلو متر مربع بسیار تحسین برانگیز و منحصر به فرد بود. همانطور که عرض کردم خاطره رشادت ها و ایثارگری های رزمندگان ما در طول جنگ ۸ ساله بسیار است و خصوصا روحیات و عرفان شهید باکری بسیار است که مجال بیان آن در این فرصت کوتاه نیست.

آیا با همرزمان آن دوره خود هنوز هم ارتباط دارید؟

بهتر است قبل از پاسخ به سوال شما این جمله از سید شهید اهل قلم را عرض کنم که «پندار ما اینست که شهیدان رفته اند و ما مانده ایم اما حقیقت این است که شهیدان مانده اند و زمان ما را با خود برده است.» باید عرض کنم بسیاری از دوستان بنده در آن زمان به فیض شهادت نائل آمدند و توفیق هم نشینی و درک آنان را از دست داده ام؛ اما برخی از دوستان جبهه و جنگ در حال حاضر در سپاه پاسداران، استانداری، فرمانداری و برخی در حوزه صنعت و یا تدریس در دانشگاه و برخی هم در مسطولیت های حساس و فعالیت های فرهنگی و سازندگی حضور دارند و بعضا با برخی از این عزیزان در ارتباط هستم البته باید این نکته را هم یادآور شوم که متاسفانه عظمت ایثار این عزیزان رو به فراموشی است و برخی از آنان به فراموشی سپرده شده اند.

هفته دفاع مقدس برای شما تداعی گر چه احساسی است و اگر مجددا در آن شرایط قرار بگیرید آیا باز هم پیشقدم خواهید شد.

هفته دفاع مقدس امیدوارم بواسطه ایجاد یک فرهنگ و مکتب همیشه در خاطره ها زنده نگه داشته شود و عظمت اقدامات بی نظیری که در بسیاری از آموزه های حرفه ای جنگ سابقه نداشته برای کشور بایستی به عنوان یک فرهنگ ارزشمند حفظ شود؛ و این کمترین خدمتی است که ما می توانیم در جهت پاسداشت این فرهنگ و اقدام معنوی داشته باشیم.
خاطرات ایثار، عرفان، اخلاق، گذشت و روحیه بشاش و شاد رزمندگان بواسطه اینکه در جهت دفاع از کیان و کشور و حمایت از انقلاب اسلامی خود صادقانه ترین حرکت ها و ایثارگری ها را داشتند و ارزشمند ترین دارایی خود که همان جانشان بود در طیق اخلاص و ایثار گذاشتند را هرگز نمی توان با هیچ مقیاسی مقایسه و ارزش گذاری نمود. لذا هیچ وقت خاطرات و لحظات تکرار پذیر نیستند و باید در آن شرایط قرار گرفت تا جوهره وجودی ان لحظات را درک نمود؛ بنده هم به واسطه اینکه در مشقت بارترین و سخت ترین شرایط جنگ هیچ موقع ان خاطرات و لحظات را فراموش نخواهم کرد. یاد آن عزیزان سفر کرده بخیر و گرامی.

دیدگاهتان را بنویسید

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا