سینماها چقدر از تعطیلی اکران نوروز متضرر شدند

تنها یک روز از مشخص شدن فیلم‌های اکران نوروز ۹۹ در روزهای پایانی اسفند سال گذشته، گذشته بود که مراکز فرهنگی سراسر کشور از جمله سینماها به دلیل حضور نامیمون و یکباره کرونا تعطیل شد. تعطیلی‌ای که تا امروز هم ادامه دارد.

سینمای ایران همواره به دلیل تعدد فیلم‌های ساخته شده در طول سال و کمبود سالن، معمولا با ترافیک طولانیِ فیلم‌ها در صف اکران مواجه است و امروز با تعطیلی دو ماهه سینماها این ترافیک بیشتر هم شده است.

البته چند روزی است که برخی فیلم‌ها از جمله خروج، تن به اکران اینترنتی داده‌اند اما به واقع این اقدام هم نمی‌تواند بار ترافیک فیلم‌های پشت در اکران را کم کند.

به گواهی آمارها، اکران نوروزی همواره جزو پربیننده‌ترین اکران‌های سال است و بی‌راه نیست اگر بگوییم طلایی‌ترین زمان اکران مربوط به روزهای نوروز است. چرا که یکی از تفریحات شهروندان در روزهای نوروز رفتن به سینماهاست که با آمدن این مهمان ناخوانده و مزاحم این امکان از شهروندان دریغ شده است.

حالا پیش‌بینی ورشکستگی سالن‌های سینما اتفاقی است که دور از ذهن نیست هرچند رئیس سازمان سینمایی در صفحه شخصی خود در فضای مجازی به ضرر ۶۰۰ میلیون تومانی سینماها در روزهای تعطیلی به خاطر شیوع ویروس کرونا اشاره کرد اما به جبران آن در آینده امیدوار بود.

اما با تعطیلی این دو ماه سینما که احتمالا ادامه‌دار هم خواهد بود و ممکن است تا یک ماه آینده نیز تمدید شود سینماها چقدر متضرر شده‌اند؟

با یک حساب سرانگشتی و مقایسه‌ای طی چند سال اخیر اکران نوروزی، می‌توان تخمین زد که در بدترین شرایط هم سینماهای ایران می‌توانستند فروشی بالغ بر بالای ۱۷ میلیارد تومان را تنها طی یک ماه، یعنی دو هفته آخر اسفند و اول فروردین تجربه کنند.

اما بعد از نوروز، شاید مناسب‌ترین زمان اکران و نمایش فیلم را بتوان ماه مبارک رمضان دانست. چرا که بعد از هم‌زمانی این ماه با تابستان و و اجرای طرح اکران فیلم‌ها از افطار تا سحر، گیشه رونق خوبی را تجربه کرد؛ البته که در یک دوره هم این طرح با ناکامی رو به رو شد. اما امروز همچنان به نظر می‌رسد با ادامه دار شدن شیوع ویروس کرونا در ایران باید قید اکران رمضان، عید فطر و افطار تا سحر را هم زد.

بنابراین آنچه درباره هنر هفتم در زمان حضور کرونا محسوس است و باید به آن توجه شود وضعیت بد اقتصادی سینماها و کمک و توجه جدی برای سرپا ماندن این هنر و صنعت در ایران در دوران پساکروناست.