سهم هر یک از ما در بقای خانواده بزرگ وبشهر، واقعیتی انکار ناشدنی است

این خاندان با ماهیت بخش خصوصی توانستند طی زمان اندکی در صنایع غذایی ایران جایگاه مهمی برای خود فراهم سازند و با پیشرفتی سریع به یکی از بزرگترین هلدینگ های غذایی و شوینده کشور تبدیل شوند. صنعت کالاهای مصرف کننده تند گردش ( Fast Moving Consumer Goods) که شرکت توسعه صنایع بهشهر تمرکز سرمایه گذاری خود را بر آن بنا نهاده است همان گونه که از نام آن سرعت و تغییرات مستمر استنتاج می گردد، نیازمند چابکی در کسب و کار و همسو شدن با تغییرات سلایق مصرف کنندگان و نیاز بازار جهت ماندگار بودن در گردونه رقابت می باشد و در صورتی که نتواند مطابق با نیازهای بازار و تغییرات محیطی، تغییر نموده و سازگار شود، شدت رقابت سبب می شود سایر رقبا از فرصت تغییر ایجاد شده، استفاده نموده و سهم بازار از شرکت هایی که به این تغییرات بی توجه بوده اند، سلب گردد.

به نظر می رسد محاسبات ذهنی و برنامه ریزی خاندان لاجوردی جهت تمرکز بر صنایع FMCG صحیح بوده و این خاندان با ماهیت خصوصی خود و فهم دولت از شرایط حاکم بر بازارهای هدف توانستند موفقیت های قابل توجهی کسب نموده و نامی معتبر را در سطح کشور شکل دهند. اگرچه در شرایط کنونی ممکن است آمار دقیقی در دسترس نباشد لکن با بررسی ظرفیت تولیدی شرکت ها و هم چنین مطالعه تقاضای مصرفی کشور در گذشته و همچنین وضعیت سایر رقبا می توان تخمین زد که سهم شرکت های تولیدی توسعه صنایع بهشهر از قبیل بهپاک، صنعتی بهشهر، پاکسان و صنایع بسته بندی ایران که در دهه های گذشته در تولید کشور فعال بوده اند، بسیار پر رنگ و حایز اهمیت بوده است.

پس از تغییرات سهامداری و جایگزین شدن سهامدارانی با ماهیت دولتی، بنا به استاندارد و قواعد حاکم بر ساختار مدیریت دولتی ، به تدریج از چابکی در تصمیم گیری ها کاسته شده، نوسانات مدیریتی افزایش یافته ، تمرکز بر عوامل ثروت آفرین آتی کمرنگ تر ، سودآوری کوتاه مدت مورد توجه بوده و همچنین برخی از ساز و کارهای ناشی از کنترل های کلان کشوری سبب شد به تدریج جایگاه رقابتی شرکت ها و سهم از بازار آن ها در شرایط ضعف قرار گیرد. در شرایط کنونی شاهد رقبایی هستیم که روزگاری از بازار سهمی نداشتند اما امروز از رقبای شرکت توسعه صنایع بهشهر به شمار می آیند. اگرچه تغییرات سهامداری فراتر از تحلیل کارشناسی و نیازمند تصمیمات کلان کشوری می باشد اما علیرغم وجود برخی محدودیت ها می توان در خصوص بهبود مستمر برنامه ریزی و تلاش نمود. عمدتاً وجود برخی اشکالات در محیط برای افراد سبب می شود که اشکالات کار خود را به فراموشی بسپارند و دلیل تمام مشکلات موجود را در عملکرد سایرین دنبال نمایند حال آن که فارغ از نقش خود غافل هستند و این که تک تک افراد هرچند کم ، هر یک به نوبه خود در شکل گیری مشکلات و عدم موفقیت ها سهیم هستند. هر یک از اعضای خانواده بزرگ بهشهر می بایست باز تعریفی از نقش خود در اعتلای این دارایی بزرگ ملی داشته باشند . بی شک اگر با نگاه نقادانه و منصفانه عملکرد خود را مورد سنجش قرار دهیم حتماً نکاتی برای بهبود و نقاط ضعفی را برای اصلاح می یابیم که می بایست در برنامه های آتی مورد توجه قرار دهیم.

امروز در سطح کلان مدیریت شاهد آن هستیم که برای بهبود جایگاه رقابتی شرکت ها برنامه ریزی ها و تلاش هایی در حال انجام است لکن باید در نظر داشت که رقبای بخش خصوصی نیز با سرعت و شتاب در جهت افزایش توانمندی های رقابتی و کسب سهم بیشتر از بازار در تلاش هستند. لذا فراتر از اراده های کلان مدیریتی نیازمند اراده و همدلی در کلیه سطوح شغلی این خانواده بزرگ ملی در سرتاسر کشور هستیم تا هریک در بهبود شرایط نقش آفرینی داشته باشیم. انتظار می رود در کنار تلاش مدیران ارشد، کلیه پرسنل در هر سطحی ، نقش خود را مهم تلقی نموده و با تعریف اهداف شغلی متعالی با روحیه ای مضاعف در راه توسعه همت گمارند تا شاهد بقا و ماندگاری این یادگاری بزرگ ملی باشیم و کماکان اعضای این خانواده بتوانند در بخش های مختلف آن به فعالیت خود ادامه دهند.