روابط عمومی های نوین رها از بند گذشته چشم به سوی آینده
امروزه با تغییر کارکردهای روابط عمومی به جرات می توان گفت این حوزه، یکی از استراتژیک ترین بخش های هر سازمان به شمار می آید سازمان هایی که به شدت نیازمند پیش بینی، تحلیل و پیش نگری آینده هستند تا بتوانند مسایل، فرصت ها و تهدیدهای موجود در آینده خود را شناسایی کنند تا جایی که مثلا بدانند طی چند سال آینده سازمان آن ها در کجا قرار دارد و به کجا خواهد رسید.
تردیدی نیست که برای رسیدن به این هدف و به منظور شناسایی فرآیند و روند تغییرات، روابط عمومی ها بایستی به ابزارهای نوینی مجهز شوند که بتوانند به ردیابی و شناسایی این تغییرات کمک کنند و در محیط های جدید، فرصت های تازه را بشناسند.
اما از آن جا که غالب بودن درک سنتی و قدیمی از حوزه روابط عمومی همواره مانع چنین رویکردی به موضوع آینده پژوهی در روابط عمومی است، برای کنار زدن این درک سنتی باید کوشش کنیم در سازمان خود درک صحیحی از مفهوم آینده پژوهی رواج دهیم و به مجموعه این باور را بقبولانیم که روابط عمومی ها نه تنها مسائل احتمالی که در سازمان ممکن است اتفاق بیفتد را می توانند به درستی بررسی کنند، بلکه قادر به پپش بینی و بررسی موضوعات و مسائلی که در آینده به وقوع خواهد پیوست نیز هستند.
یک روابط عمومی پویا و کارآمد، در کنار وظایف مهم خود نظیر تحلیل محتوای اخبار و گزارش های مربوط به سازمان، برقراری ارتباط با سازمان های دیگر، تعامل با رسانه ها و افزایش سواد رسانه ای در جامعه، نگاه به آینده را سرلوحه امور خود قرار خواهد داد.
نظر به نقش حیاتی ارتباطات دردوام و بقای سازمانها ، شکی نیست سازمانی موفق تر عمل خواهد کرد که با استفاده از ابزار و فنون نوین ارتباطی و اطلاعاتی، نقش خود را در جامعه پررنگ تر نماید . آینده پژوهی یکی از ابزارهای موثر در همین راستاست. در دنیایی که به شدت درحال تغییر و دگرگونی است ، متخصصان و دست اندرکاران روابط عمومی باید بتواند درسازمان بر مبنای شناخت از آینده حرکت کنند که این مهم نیازمند مشارکت و همدلی همه اعضاء سازمان است و از طریق آن سازمان ها قادر خواهند بود، شرایط تازه را شناسایی و سپس گام بعدی را بردارد. روابط عمومی ها در آینده ای نه چندان دور، علاوه بر نقش های تعریف شده محدود خود در گذشته، به عنوان یکی از ارکان های توسعه اقتصادی ، فرهنگی و حتی سیاسی و اجتماعی کشورها مطرح خواهند بود.
بنابراین به جرات می توان گفت در دنیای امروز، تنها روابط عمومی هایی موفق خواهند بود که بتوانند در آینده سازمانهای خود نقش آفرینی کنند و با رصد و شناخت رویدادهای آینده، زمینه حرکت سازمان در مسیر درک نیازها و انتظارات مشتریان را فراهم نماید که البته این موضوع خود با آموزش , پژوهش و برنامه ریزی قابل تحقق است .
به اعتقاد متخصصان حوزه روابط عمومی، با توجه به نقشی که آیندهپژوهی در بهبود و افزایش اثربخشی فرایندهای تصمیمسازی و سیاستگذاری سازمان ایفا میکند، ضرورت توجه به این امر در روابط عمومی ها، بیش از پیش آشکار شده است. آینده پژوهی پاسخی به نیاز روزافزون بخش مدیریتی هر کشور برای سیاستگذاری استاندارد و بهینه و سازوکاری علمی برای فراهم ساختن مقدمات و مولفه های ضروری در برنامه ریزی،
تصمیم گیری و تدوین راهبردهای بلندمدت است.
فراموش نکنیم، هدف از آینده نگری محاسبه رویدادها یا شرایط آتی است. به اعتقاد کارشناسان، آینده پژوهی بحثی فراتر از سند چشم انداز و یا برنامه ریزی راهبردی محسوب می شود. آینده نگری کمک می کند تا شرایط آینده را به خوبی بشناسیم و برای مشکلاتی که در راهند چاره اندیشی کرده و به بیان دیگر هدف اصلی آینده نگری کسب آگاهی درباره رخدادهای نامعلومی است که احتمالا در آینده روی خواهد داد.
جدا کردن روابط عمومی ها از کارکرد سنتی خود نظیر امور روزمره اداری ، برگزاری مراسم ها، تبلیغات و اطلاع رسانی های معمولی و وارد کردن آن ها به دنیای حرفه ای روابط عمومی، رسالت خطیر مدیران این حوزه به شمار می آید که جز در سایه عزمی همه جانبه و فراگیر، میسر نخواهد شد.
درج اطلاعیه های تبریک و تسلیت و یادآوری مناسبت های تقویمی امروزه از فهرست وظایف روابط عمومی های پویا خارج شده و جای خود را به وظایف تعریف شده و مدونی داده است که سازمان ها بر پایه آن بتوانند با سعی و تلاش بیشتر، خود را برای تحولات پیش رو، آماده نماید.
آن چه مسلم است این که، یکی از مهم ترین کارکرد های روابط عمومی های امروز این است که با آینده نگری و پیش بینی چالش ها و فرصت های احتمالی نقش مهمی در هدفگذاری ها و تصمیم گیریهای مدیران ایفا کنند و این مهم قابل تحقق نیست جز این که روابط عمومی به عنوان رکن اساسی نظام ارتباطی و اطلاعرسانی و به مثابه هنری بی بدیل، خود را از بند رویدادهای گذشته رها نموده و با تمام قوا چشم به آینده بدوزد.